Gouden randje
Groots wonen op 50 m², Kristien en Michiel bewijzen dat het kan. Ze braken vrijwel alle binnenmuren uit, waardoor het zonlicht hun dakappartement in een gouden gloed zet.
Nog meer leesplezier? Abonneer je aan de beste voorwaarden!
“Ben je helemaal met de trap naar boven gekomen?” lacht Kristien als ze mij verwelkomt in haar dakappartement op de achtste verdieping. Ze woont hier met haar man Michiel en hun eenjarig dochtertje Léla. Acht verdiepingen te voet naar boven is één ding, maar een dakappartement renoveren, da’s pas écht indrukwekkend. “We hebben bijna alles via de wenteltrap gedaan, vooral Michiel.” Het stel wist nochtans heel goed waar het aan begon. Ze waren immers op zoek naar een dakappartement, liefst met een groot terras. Kristien is architect en runt samen met Pieter Bertheloot architectenbureau Yatta. Een paar jaar geleden werkte ze aan een duplexappartement aan de Antwerpse Leien waar ze zo enthousiast over was, dat ze op zoek ging naar een gelijkaardige woning voor zichzelf. “We kwamen al snel in dit gebouw terecht”, vertelt Kristien. “We liepen naar de bovenste verdieping en vroegen of er iemand woonde. Toen de makelaar zei van niet, namen we contact op met de eigenares, die er gelukkig voor open stond om het dakappartement aan ons te verkopen.”
Ruwe parel
Dankzij het open karakter van de ruimte en de slimme ingrepen die Kristien en Michiel er doorvoerden, oogt de compacte ruimte van 50 m² allesbehalve beklemmend. “Voor de renovatie was het een ruwe parel… met een hokkerige indeling. Toch voelde het hier niet klein aan, dankzij de ramen met vergezichten over alle uithoeken van Antwerpen (je ziet de koepel van het Centraal Station, maar ook het MAS en de Lotto Arena, red.). Als we de ruimtes openbraken, kon het dus alleen maar beter worden.” Michiel is schrijnwerker en runt zijn eigen atelier Houtkultuur, waarvoor hij niet alleen designs van architecten en interieurvormgevers uitvoert, maar ook zelf ontwerpt. Het appartement is dan ook een experimentele speeltuin voor de twee creatievelingen. Zo werkten ze hier voor het eerst met goudkleurig spiegellaminaat voor het centrale meubel, dat dient als keuken, half vrijstaand keukeneiland en dressing. “Het kon ofwel heel kitsch worden ofwel heel mooi uitpakken, maar we wilden graag de gok wagen. En het effect is fantastisch: ‘s ochtends komt de zon de slaapkamer binnen op de plaats waar de spiegelkasten het licht weerkaatsen met een gouden gloed. We houden allebei van warme texturen en een exotische sfeer, dus kozen we voor oranje-bruin eikenfineer en een zachtroze werkblad om het geheel te verzachten. Het werkblad maakte Michiel van PE platen (industriële kunststofplaten voor de voedingsindustrie), een product dat we ook nog niet eerder hadden toegepast, maar perfect thuishoort in een keuken.”
Niet te clean
Hetzelfde materiaal gebruikten ze voor de badkamer, die een doorkijkje naar de slaap- en woonkamer heeft. Voor een ruim en open gevoel offert het stel graag wat privacy op. “Ik vind het wel wat hebben”, vertelt Kristien. “Als Michiel thuiskomt van zijn werk en onder de douche springt, ben ik vaak aan het koken en overlopen we onze dag. En ook mooi meegenomen: we kunnen Léla van overal in huis in het oog houden.” Een ander experiment van Kristien en Michiel was de vloer. “Op 2dehands.be gingen we op zoek naar restmarmer, dat we vaak gratis meekregen. We braken het in stukken en maakten een compositie op de vloer. Vervolgens goten we er zandkleurig beton tussen. Het vertoont inmiddels al wat scheuren hier en daar, maar dat vinden wij niet erg. We houden van een bruut randje. Daarom waren we ook aangenaam verrast toen we tijdens het slopen een betonnen plafond met houtstructuur ontdekten.” De losstaande meubels zijn een mix van kringloopvondsten met verweerde look en eigen ontwerpen, al dan niet van restmateriaal. Toen ze hiernaartoe verhuisden, kocht het stel enkel een nieuwe sofa met een hoog knuffelgehalte, die ze als een soort eiland in de ruimte plaatsten. Als je voor een tropische sfeer gaat, mogen (véél) planten natuurlijk niet ontbreken. “We hebben er inderdaad heel wat, ook op het terras.” Dat grote dakterras van bijna 30 m2 zorgt ervoor dat de binnenruimte van het appartement een stuk groter oogt en in de zomermaanden fungeert het letterlijk als verlenging van de leefruimte. Het is de plek waar ze het liefste zitten, om naar de ondergaande zon te kijken, bijvoorbeeld. “We hebben al ontelbare foto’s van de skyline van de stad bij zonsondergang, maar het blíjft magisch. Dat gaan we enorm missen als we verhuizen.” Het stel kocht onlangs een huis, tweehonderd meter verderop, dat ze ook volledig gaan renoveren. “Het zal zeker nog een jaar duren voor we hier weg zijn, maar één ding weten we nu al zeker: de volledige bovenste verdieping van ons nieuwe huis wordt een dakterras!”
houtkultuur.com, yatta-architectuur.be
Tekst: Jackie Oomen. foto’s: Kaatje Verschoren
