Interieur: Artistieke vrijheid

“We hebben hier behoorlijk huisgehouden”, bekent Virginie Jacobs. De verbouwingen waren een titanenwerk, maar inmiddels is dit Brusselse herenhuis al helemaal verzoend met zijn moderne jasje, dat het met het grootste respect voor zijn klassieke schoonheid kreeg aangemeten. 

“De glazen deuren stonden vroeger aan de andere kant van de kamer, maar die heb ik naar de deuropening aan deze kant verplaatst. De exemplaren die oorspronkelijk naar de tuin leidden, hebben we in onze slaapkamer geplaatst. Zo hebben we nog een aantal dingen van plaats veranderd, omdat we het heel belangrijk vonden om zoveel mogelijk authentieke elementen te behouden: tegelmozaïeken, glas-in-loodramen, parketvloeren, deuren… Tegelijkertijd moest alles worden overgedaan! Tijdens de werken heb ik alle scharnieren en klinken in genummerde dozen bewaard, zodat er niets verloren zou gaan.” Op het eerste gezicht valt het niet op hoe ingrijpend hier verbouwd is, omdat er zoveel historische elementen bewaard zijn gebleven. Je zou kunnen denken dat er enkel een moderne achterbouw is bijgekomen, maar niets is minder waar. “We hebben het huis behoorlijk binnenstebuiten moeten keren”, vertelt onze gastvrouw.  

Leven in huis

Virginie Jacobs, haar partner en hun twee kinderen wonen hier nu vijf jaar. “Ik moet bekennen dat we het huis grondig hebben opgeruimd voor jullie fotograaf kwam, want normaal ziet ons interieur er allesbehalve uit ‘zoals in de boekjes’”, grapt ze. “Af en toe doen we wel een poging, maar dat duurt nooit lang.” Maar zelfs onopgeruimd getuigt het huis van Virginie Jacobs van de passie voor mooie vintage en eigentijdse meubels van de bewoners en van hun feeling voor goede architectuur. Haar partner en zij vielen in eerste instantie voor dit huis omwille van zijn tuin – een groene oase midden in de stad – en  zijn vele historische elementen. De vorige eigenaars hadden het nochtans in een keurslijf van drie appartementen gedwongen en de hele achterkant was een onoverzichtelijk kluwen van koterijen. Die hebben intussen gelukkig plaats gemaakt voor een nieuwe, uitnodigende aanbouw, die op de begane grond een grote leefkeuken met rechtstreekse verbinding naar de tuin herbergt en op de eerste verdieping een bureau met een enorm boekenrek. Naast gespecialiseerde magazines voor Viginies werk prijken er ook veel Gust Flater-strips. “Dat is het gezinsleven!”, lacht ze.

Rustige werf

Tussen het hoofdgebouw en de aanbouw werd een hoge vide voorzien, die het daglicht naar binnen haalt en de warmte van de houtkachel over de onderste twee verdiepingen verspreidt. De keuken ontwierp Virginie zelf, de uitwerking ervan vertrouwde ze toe aan haar vriend, designer Frédéric Richard. Virginie werkt over het algemeen altijd met vaklui die ze goed kent. “Het was een heel complexe verbouwing, maar alles is heel rustig en nagenoeg  probleemloos verlopen.” Ze looft de ijzerwerker die de nieuwe trap boven maakte en de restaurateur die de oude glas-in-loodramen versneed om ze in de nieuwe ramen met dubbel glas te laten passen. “Ook op structureel vlak hebben we grote veranderingen doorgevoerd: in de eetkamer werd het trappenhuis opengewerkt en in de kelders kwamen functionele ruimtes zoals een washok, een toilet, een sauna, een lichtschacht en een berghok ondergebracht. “Die verbouwing van de kelders was een hele investering, maar wel de moeite waard, want zo creëerden we op de andere verdiepingen weer extra leefruimte.”

Stijlenmix

Op de begane grond zetten de nieuwe vloerplanken en betontegels die Virginie liet leggen de delicate kleuren en patronen van de oorspronkelijke mozaïekvloeren extra in de verf. De wit geschilderde sierlijsten aan de muur laten de marmeren schoorsteenmantels mooi tot hun recht komen en de eclectische meubels en verlichting dragen bij tot de lichtvoetige sfeer van het geheel. Met haar kookeiland en twee tafels vormt de leefruimte het centrum van het gezinsleven, de plek waar iedereen verzamelt om te eten, te werken, te ontspannen… De zithoek aan de straatkant is dan weer ideaal om samen naar een film te kijken, te lezen… Op de eerste verdieping  bevinden zich het bureau van Virginie en de master bedroom. De vide tussen de twee vormt een duidelijke scheiding tussen werk en privéleven. De badkuip naast het bed is geen alledaags gezicht. “Dat was ook niet zo gepland”, legt Virginie uit. “In deze ruimte moest eigenlijk de dressing komen. Uiteindelijk hebben we er toch onze slaapkamer van gemaakt.” Zowel de dressing en de slaapkamer als de badkamer zijn bemeubeld met moderne maatkasten in kleuren die terugkomen in de glas-in-loodramen van de deuren. Een mooie manier om de verschillende stijlperiodes te overbruggen.

Toekomstplannen

Op de tweede verdieping zijn de slaap- en badkamers van de kinderen ondergebracht. De derde verdieping is al verbouwd, maar nog niet ingericht.  “Hier zouden we op termijn nog twee slaapkamers en een badkamer kunnen voorzien. Of we kunnen de tweede en derde verdieping als appartementje inrichten, voor de kinderen later…” Maar nu ze nog klein zijn, is er vooral veel opbergruimte nodig en wordt de vide wel eens gebruikt om snel wat kleren naar beneden te gooien als ze haast hebben. Kortom, hier wordt geleefd!

Tekst Jean-Michel Leclercq Foto’s & styling Caroline dethier bron Feeling Wonen 08 2019