Bel-etagewoning op het Antwerpse Eilandje
Hansi en Sophie kochten een perceel op het Antwerpse Eilandje en bouwden er een atypische bel-etagewoning. Met de gevel als een schuifpuzzel, waarvan de stukjes na veel wikken en wegen eindelijk mooi op hun plaats zitten, is deze gezinswoning een gesofistikeerd buitenbeentje tussen de logge pakhuizen van het Antwerpse Eilandje.
Het Eilandje
Wanneer je bij Hansi en Sophie op één van hun terrasjes staat, zie je achteraan, tussen het woud van appartementsblokken door, de Schelde, vooraan het MAS en het Red Star Line-museum en in de verte het nieuwe havengebouw in wording van Zaha Hadid. Hier, op het Eilandje in het noorden van de metropool, klinkt de hele dag door het getimmer op de werven in de buurt.
Halve verdiepingen
Het is een vrij smal pand geworden, met per verdieping slechts een oppervlakte van 45m2. “Maar we wilden toch een gevoel van ruimtelijkheid creëren,” vertelt Hansi. “Daarom hebben we de verschillende niveaus maximaal open gelaten. En om het contact tussen de verdiepingen te bevorderen – we waren immers gewend om in een een appartement te wonen waar keuken, woon- en eetkamer op hetzelfde niveau lagen – heb ik met split levels gewerkt.” Wat begint bij de carport en de overdekte buitenruimte die overvloeit in een stadstuin, wordt in de keuken verdergezet met een eetkamer die een half niveau hoger ligt. De basisconstructie van twee scheimuren met daartussen betonnen plateaus kreeg binnenwanden van gipsplaat, en omdat die laatste verplaats- of verwijderbaar zijn, kan de beschikbare ruimte heel flexibel worden ingevuld. Ook al omdat de metalen trappen tussen de verdiepingen tegen de voorgevel werden geplaatst, zodat ze nergens in de weg staan. Ze vormen een speels element dat voor verschillende raamopeningen verschijnt en weer verdwijnt.
Mix van oud en nieuw
Hansi en Sophie houden allebei van architectuur en design en zijn echte Eames-fans. Hun meubelcollectie is een mooie mix van oud en nieuw, een eigenzinnige selectie van dingen die ze leuk vinden. Bijna al het ingebouwde meubilair is zelf ontworpen. Behalve in de keuken, waar Hansi met standaardmodules werkte. “Dat voordeel heb je als architect, je kunt alles aanpassen”, lacht hij. De lange houten kloostertafel zorgt voor een warme toets in de door wit gedomineerde ruimte. De grote rode vrijstaande koelkast, die een aparte nis kreeg, zorgt voor de nodige kleur. Ook op de tweede verdieping, die van de woonkamer, domineert het wit van de muren, de ingebouwde kasten en de sofa. Maar ook hier zorgde het koppel voor voldoende kleuraccenten. Helemaal boven kom je in de knusse bureau annex tv- en leeshoek met twee terrassen, waar je kunt genieten van een panoramisch uitzicht over de Scheldestad. Op elke verdieping vind je wel een designstuk of een accessoire in een felle kleur die breekt met de witte basis.
Meer weten over deze architecten? Kijk dan zeker eens op hun website.
Bron: Feeling Wonen oktober/november 2015 | Fotografie Luc Roymans| Tekst Karin De Ridder
