Ruwe en basic loft

Geen hi-end designhuis voor Bob en Marjan… Deze opvallende nieuwbouw van wit zichtbeton en cortenstaal verbergt een residentiële loft waarin de afwerking ruw en basic bleef.

Slimme ingrepen

Het was geen evidente beslissing voor Bob en Marjan om het mooie modernistische villaatje uit de jaren 60 dat op deze plek stond met de grond gelijk te maken. Zij is interieurontwerpster, hij grafisch ontwerper en meubelontwerper en samen werken ze voor Studio Segers, het ontwerpbureau van de ouders van Bob. “We hebben overwogen om het huis te renoveren, ook omwille van budgettaire redenen. Maar het bleek ondoenbaar te zijn om de villa volgens de huidige normen te isoleren en energiezuinig te maken.” En dus kwam er, toch wel met wat pijn in het hart, een strakke nieuwbouw in beton. Wie door deze steenweg in Maaseik rijdt, wordt meteen aangezogen door het felle contrast tussen de witte gevel van het woonhuis en de roestgevel van het lage volume dat de tuin afschermt van de straat. Ook binnen wemelt het van de vondsten en slimme ingrepen in het huis dat het het koppel, met de hulp van broer en architect Raf Segers, ontwierpen en eigenzinnig inrichten.

Dilemma’s

Bob: ‘Onze voorkeur ging eigenlijk uit naar een groot en laag volume in beton à la Marcio Kogan, de Braziliaanse architect die we alle twee bewonderen. Maar zo’n gigantisch volume van 200m2 volledig onderkelderen bleek onbetaalbaar.” Dus ging het koppel voor een kleiner volume van 100 m2 met een verdieping erop, goed voor hetzelfde woonvolume. En dan kwam voor Bob en Marjan de keuze tussen verschillende bouwsystemen. Bob: “Uiteindelijk kozen we voor een skeletbouw in beton, omdat we langs een drukke steenweg wonen en hout te weinig massa zou geven om het lawaai en de overlast tegen te houden.” Dat doen de dikke wanden van beton dus wel. Binnen kwam er geen enkele dragende muur, de open structuur wordt gedragen door 9 kolommen die van in de kelder doorlopen tot boven. Bob: “Een bijkomend voordeel van deze industriële manier van bouwen is dat op twee dagen en een half de ruwbouw inclusief de trappen klaar is. Het materiaal is dan wel duurder, maar qua manuren is de vergelijking met een ruwbouw in baksteen die 6 maanden vraagt, snel gemaakt.”

Industriële loft

Wie hier binnenstapt, zal verrast zijn door het contrast tussen het witte zichtbeton van de kubus en de brute afwerking met de ruwe beton binnen. Bob: “We hebben bewust gekozen om de structuur binnenin zichtbaar te laten, het laatste wat we wouden was een hi-end designhuis. Integendeel, eigenlijk wilden we een industriële loft maar dat vind je in Maaseik niet. Dus creëërden we hem zelf.” Dat deden ze met een vloer in polybeton, de meest industriële soort, je kan er met een tractor overrijden. En zodra je door de inkom bent – die was toch wel nodig om de wind en koude buiten te laten – kom je, net als in een loft, in een open ruimte. Aan de ene kant bevindt zich de zithoek en lees- en muziekhoek, in het midden de eetruimte en aan de andere kant de keuken. De keukenwand en het keukeneiland in zwarte mdf vormen een donker volume dat verdwijnt in het geheel. En toch oogt het hier niet kil. Met enkele mooie houtaccenten doorbreken ze het brute van de ruwe beton: de rij fruitkistjes die dienst doen als boekenrekjes, de houten tafel in het midden en de opvallende zijwanden van de keuken in eikfineer.

Maak je eigen meubelcollectie

Ook de diversiteit en originaliteit van het meubilair maken van deze ‘loft’ een gezellig nest. Het helpt natuurlijk wanneer je, zoals Bob en Marjan, zelf meubels ontwerpt. De grote lamp van Buzzispace bijvoorbeeld maakte Bob met 3 studievrienden waarmee hij “Stal Collectief’ oprichtte. Bob: “Eigenlijk deden we dat om elkaar nog af en toe te blijven zien en samen te ontwerpen.” Verder een canapé van Studio Segers, ooit een prototype voor de Belgische designfabrikant Indera, en tafeltjes voor Môme, een ander Belgisch label. De grote boomstammen die dienst doen als bijzettafeltjes, liet Bob zagen van de grote essenboom die plaats moest ruimen in de tuin. Ze zijn een mooie herinnering aan het modernistische villaatje dat hier ooit stond. Nu staat er weer een hedendaags huis, ditmaal een residentiële loft.

Bron: Feeling Wonen 2016 | Foto’s Jole Lemmens | Styling Sigrid De Ceuleneer | Tekst Karin De Ridder