Lage-energiewoning met bijgebouw in hout
Ariane en Christophe vormen samen het architectenduo ACDC architecten. Ze breidden hun passieve woning in de Ardennen uit met een bijgebouw, opgebouwd uit ruwe materialen als betonplaten en hout. Gedurfd én esthetisch zeer verantwoord.
Flexibel en simpel
Ariane en Christophe kijken graag vooruit. Het bijgebouw, dat op dit ogenblik hun bureau, slaapkamer en badkamer herbergt, is opgevat als een op zichzelf staand geheel, dat later eventueel kan worden gebruikt als aparte woning. Ook het interieur van het huis zelf is heel flexibel, want de tussenwanden zijn zo licht dat ze heel makkelijk te verplaatsen zijn. De vloer van gepolijst beton zorgt voor continuïteit in het geheel. “Compact wonen is een van de peilers van duurzaam wonen, en ons huis is zeker niet groot”, meent Ariane. “Maar omdat het een overvloed aan bergruimte heeft, komt het ruimtegevoel niet in het gedrang.” Zo hebben de slaapkamers van de kinderen, dankzij de grote gemeenschappelijke dressing in de gang, genoeg aan hun 9 m2 om er een bed en een bureau in te plaatsen. Hetzelfde idee werd in de leefruimte toegepast. Alle kleine elektrische apparaten (broodrooster, flessenwarmer…) staan in de achterkeuken. De keuken zelf oogt dus altijd netjes en opgeruimd. “Onze vrienden vragen elke keer hoe we dat doen met drie kleine kinderen!” De blauwe muur, die de ziel van de ruimte vormt, wordt door niets ontsierd.
Hout als nieuwe goud
We waren onder de indruk van het bijgebouw in hout. Het is niet alleen een technisch hoogstandje (dat op exact twee maanden tijd overeind stond!), maar blijkt ook nog eens een gedurfde én esthetisch zeer verantwoorde onderneming. Ariane en Christophe gebruikten voor de structuur niets anders dan gelamineerde panelen van larikshout. Van die panelen maakten ze een ‘doos’ in hout met twee verdiepingen: de panelen die op de gelijkvloerse verdieping het plafond vormen, zijn de vloer van de eerste verdieping, er komt geen draagbalk aan te pas. Ook geen likje verf of pleister als afwerking, want de mooie tekening van het larikshout ís de afwerking. Lariks wordt als een industriële houtsoort beschouwd”, legt Ariane uit, “maar geef het een flinke schuurbeurt en het wordt de perfecte bekleding!” “Zo’n houten constructie geeft in de zomer misschien een vrij warme indruk”, geeft Christophe toe, “maar de rest van het jaar is, wat mij betreft, de winst in levenskwaliteit ongelofelijk. Ik begrijp die culturele weerstand niet, waardoor hout het nog steeds moet afleggen tegen baksteen. Ik noem dat het syndroom van de drie biggetjes. Net zoals in dat sprookje denken veel mensen nog steeds dat hout niet sterk is.” Alsof het de stelling van het koppel probeert te bewijzen, vergrijst larikshout langzaam, waardoor het bijgebouw – dat met dit materiaal bekleed is – steeds meer zal gaan lijken op de Alpenchalets uit de buurt en die staan hier al eeuwen!
Meer weten over deze architecten? Kijk dan zeker eens op hun website.
Bron: Feeling Wonen december 2015/januari 2016 | Fotografie Laurent Brandajs | Styling Nathalie Horion | Tekst Jean-Michel Leclercq
