Moderne nieuwbouw in Doornik

Aan de rand van Doornik staat de moderne nieuwbouw die architect Jean-François Westrade voor zijn gezin ontwierp. Naast zijn perceel begint de vrije natuur en in de verte glinstert de Schelde. Dat idyllische decor zet hij met zijn ontwerp letterlijk in de kijker.

Een architecturale uitdaging

De eerste uitdaging voor Jean-François was: een stijl vinden die in de omgeving paste. Wat niet eenvoudig was, omdat die zo divers is: aan de ene kant van het perceel ligt een woonwijk met arbeidershuisjes en aan de andere kant een uitgestrekte groenzone die helemaal tot aan het industriegebied aan de overkant van de Schelde reikt. Uiteindelijk ging hij voor een L-vormig volume met een plat dak en houten gevelbekleding, dat zijn vleugels uitspreidt over het hele perceel en uitkijkt op de tuin en de uitgestrekte bossen en velden daarachter. “In dit huis draait alles om openheid en transparantie. Daarom heb ik het grondplan bewust opgedeeld in twee vleugels. Zo heb je bij elk raam het gevoel dat je midden in het landschap staat”, legt Jean-François uit.

Doorkijkjes en vergezichten

Dankzij de extra grote hoek van de L-vorm (geen rechte hoek van 90 graden, maar een stompe hoek van 100 graden) kijkt elke ruimte in huis uit op een ander deel van de tuin en het landschap. De oriëntatie van de woning op het perceel gebeurde ook in functie van het uitzicht. “Door de hoek van het L-volume een beetje breder te trekken, kon ik vermijden dat we pal op de boerderij van de buren keken. Nu zien we het bos ernaast én genieten we in de zomer veel langer van het zonlicht”, aldus Jean-François. Kortom, niets werd aan het toeval overgelaten. Het hele ontwerp is erop gericht om zoveel mogelijk uit het landschap te halen. Zo hebben alle ruimtes ramen in verschillende maten: de grote bieden een panoramisch uitzicht en een zee van daglicht, de kleine, smalle ramen zoomen in op de details en vormen stillevens op de binnenmuren. Zoveel glazen gevels (de meeste ruimtes hebben er minstens twee) geven de indruk dat je dwars door het huis heen kunt kijken en dat binnen en buiten naadloos in elkaar overvloeien.

Samenvatting

De inkom bevindt zich waar de twee vleugels samenkomen. Door zijn trapeziumvorm (de voordeur zit in de smalle basis) wordt je gezichtsveld, als je binnenkomt, meteen opengetrokken naar de open, zonovergoten ruimte en de tuin. “De inkom met zijn trappenhal is het hart van het huis, de kern die de unieke structuur van het volume nog eens benadrukt”, licht Jean-François toe. Ze vat het huis perfect samen, omdat alle sterke punten van het interieur erin vertegenwoordigd zijn: de kleur wit die de ruimtes hun open, rustige en heldere karakter geeft, de boeiende doorkijkjes, de houten vloer die voor een warme sfeer zorgt en de minutieuze afwerking, zoals het mooie patroon in het hout op de vloer en de trap en de perfecte uitlijning van de ingebouwde meubels.

Opendeur

In dit huis vind je geen enkele traditionele deur. Jean-François koos voor het minimalistische alternatief, nl. pivoterende of schuifdeuren zonder lijst, die hij op maat liet maken. Het zijn kamerhoge witte panelen, die je voor een muurpaneel of mobiel meubel zou kunnen aanzien. Enkel de discreet geïntegreerde handvatten verraden hun functie. Omdat ze bijna onzichtbaar opgaan in de tussenwanden, de kastenwanden of doorloopdressing dragen ze bij tot de rustgevende sfeer van het interieur, die Jean-François o.a. creëerde door alle ruimtes in huis af te werken met dezelfde materialen. Soberheid als statement, een geslaagde formule!

Bron: Feeling Wonen maart 2016 | Tekst: Marie Delooz | Foto’s: Laurent Brandajs | Styling: Nathalie Horion