Rijhuis met beton, hout en goud in Borgerhout

Hoe breng je klaarte in een lang smal rijhuis? Je breekt het volledig af (koterijen incluis) en bouwt het weer op als een unieke ‘doorzonwoning’ met gevels van glas en in het midden een zentuintje. 

Goede oriëntatie

Op de grens van Borgerhout en Antwerpen Noord (letterlijk), vlakbij de multiculturele en levendige Turnhoutsebaan, kochten Gill en Liesbeth van Made Architects een paar jaar geleden een oude rijwoning. Liesbeth: “We vielen op dit huis omdat het zo goed georiënteerd was (op het zuidwesten), en omdat het een tuin had.” Het smalle pand uit het begin van de 20ste eeuw was vrij banaal, zonder opvallende kenmerken. Maar zoals je in België wel vaker ziet, was het in de loop der jaren steeds verder uitgebouwd (met een hok, een bakstenen schuur…) zodat de benedenverdieping in het midden bijna geen licht meer kreeg. Omdat het huis grondig renoveren even duur zou zijn als het afbreken en er een nieuw in de plaats zetten, koos het architectenkoppel resoluut voor het laatste. Toch heb je, als je hier binnenkomt, niet het gevoel dat je in een nieuwbouw terechtgekomen bent.

Warm zonder franje

Liesbeth: “Het huis afbreken en volledig heropbouwen had ook het voordeel dat we voor een lage-energiewoning konden gaan, die technisch en qua isolatie helemaal aan de EPB-normen voldoet.” Binnen kozen Gill en Liesbeth voor een pragmatische en veeleer ruwe afwerking, zonder overbodige decoratie of franje. “Maar het mocht ook geen witte doos worden, want we vinden het belangrijk dat een huis warm en huiselijk oogt.” Dat statement is trouwens de rode draad doorheen alle projecten van Made Architects: “Een al te strak huis, daar houden we niet van. Het moet een zekere robuustheid hebben, We gaan dan ook altijd voor een combinatie van materialen met een warme uitstraling.”

Glazen gevels

Als je de voordeur binnenstapt, kom je eerst terecht in een lege ruimte, die voorlopig nog op een bestemming wacht. Om naar de keuken te gaan, loop je door een houten volume waarin ondermeer de technische voorzieningen, een toilet en aan de kant van de keuken heel veel kastruimte zijn ondergebracht. De keuken zelf baadt in het zonlicht, en dat is precies wat het koppel wilde. Daarom kozen ze bewust voor een vrij compacte woning, waarvan de eerste, tweede en derde verdieping slechts tot aan de oorspronkelijke achtergevel komen. Enkel de gelijkvloerse verdieping is dieper: achter de keuken ligt een patio en daarachter nog een living. Die patio werd ingericht als zentuintje, dat via gevelgrote plooiramen veel licht en binnenkort ook groen in de keuken en living brengt. Vanuit de keuken kijk je dwars door de living uit op de tuin, want de achtergevel is ook een plooiraam. Dat multiperspectief geeft de woning veel karakter. Net zoals de manier waarop er met de niveauverschillen is gespeeld. De tuin ligt lager dan de straat, en de keuken hoger omdat ze bovenop de oorspronkelijkee kelder gebouwd werd. Een dalend gangpad naast de patio leidt naar de living, die op het niveau van de tuin ligt.

Beton, hout en goud

Op de benedenverdieping kozen Gill en Liesbeth voor een onderhoudsvriendelijke betonnen vloer omdat de tuin in het verlengde van de living ligt en hun zoontjes Sen (5) en Edo (3) graag van binnen naar buiten en weer terug rennen. Alle plafonds zijn in de breedte overspannen met houten balken. Omdat het een smalle woning betreft, was het structureel mogelijk om dat met één balk te doen. Boven zijn ook de vloeren van hout. In die mix van beton en hout kwam een bont allegaartje van meubels. Liesbeth: “Maar we kwamen uit een heel klein appartement en ons budget was krap, dus hebben we er niet zoveel.” In de ‘living-tuinkamer’ trekt een grote Kewlox- boekenkast meteen de aandacht. Ze werd subtiel gepersonaliseerd met gekleurde deurtjes onderaan. De rest van het meubilair bestaat uit mooie familiestukken, zoals een ‘Elda Chair’ van Joe Colombo, of eigen creaties, zoals de eettafel, een functionele combinatie van betonplex en schragen. Voor het ontwerp van de keuken en de badkamer werkten ze samen met interieurarchitect Dries Otten. Grote blikvanger blijft het houten volume vooraan, waarvan de wanden een laagje goudbeits kregen. Een intrigerende binnenkomer voor een warme en uitnodigende thuis.

Bron: Feeling Wonen april 2016 | Tekst: Karin De Ridder | Foto’s: Tim Van De Velde | Styling: Griet Snoeks