Schuur de luxe
Kijk binnen in een verbouwde schuur in de Ardennen die, met zijn negen slaapkamers en vijf badkamers meer iets weg heeft van een luxueuze schuilhut…
We bevinden ons in een van de mooiste streken van de Ardennen. Net zoals de meeste dorpen hier in de buurt heeft Daverdisse dankzij de grote hoeveelheid natuurstenen huizen die er nog staan nog niets ingeboet van zijn aloude charme. Bovendien ligt het in een prachtige natuur, midden tussen uitgestrekte wouden, beekjes en wandelpaden. “Mijn cliënt en zijn familie waren erg gehecht aan dit huis. Hier vonden alle familiereünies plaats en ook tijdens de vakanties, weekends en feestdagen werd het huis druk bezocht. Ook vrienden werden regelmatig uitgenodigd. Nochtans was de indeling van de woning daar niet echt op voorzien. De meeste kamers waren immers geen echte kamers, maar meer slaapzones waar je doorheen moest lopen om bij de andere te komen. En veel comfort was er niet. Persoonlijk vond ik het ook jammer dat je nergens nog voelde dat het ooit een schuur was geweest. En nergens werd de volledige hoogte van het gebouw gebruikt”, legt Maxime De Campenaere uit. Dus stelde de interieurarchitect aan zijn cliënten voor om zowel die landelijke sfeer als de volledige oppervlakte van de binnenkant in ere te herstellen. Zijn doel: een overzichtelijk grondplan uitwerken en het pand voorzien van alle moderne comfort.
Ingewikkelde puzzel
De verbouwing beperkte zich tot de etages, want de benedenverdieping met zijn woonkamer en keuken was tien jaar voordien al gerenoveerd door een andere architect. Toch was er nog heel wat werk aan de winkel: op de twee verdiepingen werden maar liefst negen slaapkamers en vijf badkamers geïnstalleerd, en nog een zithoekje bovendien! Maxime De Campenaere ontwierp een ruime master suite en vier kleinere familiesuites met elk een tweepersoonskamer, een kinderkamer met een stapelbed en een badkamer. Het geheel ligt verdeeld over verschillende halve verdiepingen die uitkijken op een centrale vide van acht meter hoogte! In een oud gebouw als dit is het technische luik altijd een uiterst complexe kwestie. Vooral de leidingen (water, elektriciteit) efficiënt georganiseerd krijgen zorgde voor veel hoofdbrekens. “We moesten echt overal aan denken. We wisten op voorhand nooit zeker van welk materiaal de muren en tussenwanden waren gemaakt. Een groot aantal bleken er uit leem en puin te bestaan. Sommige vloerplanken waren niet stevig genoeg, maar terwijl we die vervingen konden we de leidingen eronder leggen, dus dat was wel handig. Gelukkig was de houten dakstructuur wel nog stevig. Die konden we dus houden, en waar mogelijk lieten we ze zelfs bloot.” Dus zie je nu hier en daar, vooral in het plafond, de oorspronkelijke balken lopen, die voor een mooie toets zorgen in de verder gladde en gloednieuwe muren. “We hebben er een eigentijdse, comfortabele woning van gemaakt, die niets van zijn oude charme heeft moeten inboeten.” Om die authentieke sfeer nog te versterken is de hoogste en breedste muur van het huis helemaal bekleed met gerecycleerde planken van oude schuren!
maximedecampenaere.com
Lees de volledige tekst in Feeling Wonen 1/2019 – verschijningsdatum 22/1/2019!
Tekst: Jean-Michel Leclercq – Foto’s: Laurent Brandajs – Styling: Nathalie Horion
